Próg rentowności księgowej . Podstawowy model.

Próg rentowności księgowej . Podstawowy model.

a) Definicja. Równowaga (łaciński aequilibrĭum, składa się z „aequus”, co oznacza „równy”, a „libra”, „równowaga”) jest stanem, w którym dwie przeciwstawne siły kompensują się i znoszą wzajemnie. Równowaga to stan ciała, gdy przeciwdziała się sumie wszystkich sił i momentów, które w nim działają. Równowaga jest równoznaczna z przeciwwagą, kompensacją lub stabilnością.

Rozszerzając, równowaga jest harmonią między różnymi rzeczami lub między częściami całości. Postawy takie jak spokój, umiar, rozsądek, zdrowy rozsądek i opanowanie, na przykład, są uważane za oznakę równowagi, jak również relację równowagi ze zdrowiem psychicznym osoby.

W finansach Balance Point to pojęcie, które odnosi się do poziomu sprzedaży, w którym pokryte są koszty stałe i zmienne. Oznacza to, że firma w punkcie równowagi ma korzyść równą zero (nie zarabia ani nie traci pieniędzy) i pokrywa wszystkie swoje koszty. Zwiększając sprzedaż, będziesz w stanie umieścić się powyżej progu rentowności i uzyskać dodatnią korzyść. Z drugiej strony spadek sprzedaży z progu rentowności spowoduje straty. Punkt równowagi wskazuje punkt aktywności (wielkość sprzedaży), w którym całkowite przychody są równe całkowitym kosztom, to znaczy, gdy nie ma zysku lub straty.

W ekonomii punkt równowagi pokazuje równość między popytem a podażą towaru lub usługi; gdzie nabywcy lub konsumenci znajdują na rynku ilość, której potrzebują, i to właśnie producenci wprowadzają na rynek z ceną wspólną dla obu.

b) Obliczanie punktu równowagi. W tym celu budujemy prosty, statyczny model za pomocą algebry. Kroki, które należy wykonać:

- Określ koszty stałe i zmienne. Zapisy księgowe i inżynieryjne (obszar produkcyjny) pozwalają na określenie kosztów, bez żadnych trudności lub dwuznaczności.

- Koszty zmienne są bezpośrednio związane z wielkością produkcji (wyższa produkcja, większa kwota kosztów zmiennych)

- Stałe koszty są niezależne od poziomu produkcji; są one stałe w odpowiednim zakresie produkcji.

Model punktu równowagi uzyskuje się z równości:

Całkowity dochód = koszty całkowite.

W odpowiedniej sekcji produkcji, krótkoterminowej, cena jest stała dla każdej ilości sprzedawanej w tej sekcji, dlatego:

Całkowity dochód = IT = Cena x Ilość = P x P (1)

W kosztach, wcześniej zdefiniowanych jednostkowym koszcie zmiennym i kosztach stałych, całkowity koszt jest wyrażony jako:

Koszt całkowity = całkowity koszt zmienny + koszty stałe = CVT + CFT

W odpowiedniej sekcji zakłada się, że jednostkowy koszt zmienny jest stały, dlatego całkowity koszt zmienny jest logiczny:

CVT = Koszt zmienny jednostki x Ilość = CVu x Q

Następnie: CT = Cvu x Q + CFT (2)

W równowadze masz:

IT = CT, czyli: f (P, Q) = g (Cvu, Q, CFT)

Całkowity dochód = koszty całkowite  Użyteczność lub korzyść = 0

P x Q = Cvu x Q + CFT

Czyszczenie Q, otrzymujemy równowagę

Q * = CFT / (P - Cvu) = CFT / Marża składki (3)

c) Przykład: Oblicz punkt równowagi podając następujące dane: Cvu = 12 um, P = 24 um, CFT = 3600 um. Pokaż wykres

Q * = 3,600 / (24-12) = 3,600 / 12 = 300 jednostek

Czy to wszystko? Podejmowanie decyzji na podstawie progu rentowności nie wydaje się skomplikowane. Konieczne jest spojrzenie poza wzór.

Aby przeczytać cały dokument, aktywuj poniższy link.

https://drive.google.com/open?id=1RlBmXqHEYwzcWaiq3EsySsD6Ty9DKNOO